Er is er weer een, een poepgrafiek van het RIVM: de wekelijkse meting van de hoeveelheid coronavirus in het riool. Deze geeft de cijfers van vorige week, de eerste week waarin nieuwe maatregelen op landelijk niveau van kracht werden.
In die week is de hoeveelheid corona in de plee met ruim 50% gestegen, flink meer dan de stijging een week eerder (36%). Stukje duiding: deze cijfers voorspellen redelijk nauwkeurig het aantal besmettingen/ziekenhuisopnames/sterfgevallen (in die volgorde) voor de komende 4 a 6 weken. Bij nieuwe maatregelen zou je dan ook hopen dat de hoeveelheid corona in het riool constant blijft – dan is de situatie over een paar weken vergelijkbaar met nu. Een daling zou beter zijn. Maar die is er dus niet. Er is een stijging met 50%.
Waarmee je de reactie van de bevolking op de dringende adviezen van vorige week kunt samenvatten, een beetje cru wellicht, als: bekijk ’t maar.
Dat speelt overal in Europa, maar in Nederland wel heel erg (de WHO muntte gisteren de term pandemie-moeheid: (https://www.theguardian.com/world/2020/oct/06/europe-must-go-beyond-science-to-survive-covid-crisis-says-who).
Waarmee er voor het komende half jaar 2 mogelijkheden zijn:
– Alsnog heel hard ingrijpen op z’n Nieuw-Zeelands, de hele boel op slot tot het virus weg is;
– Nieuwe manieren zoeken om mensen ervan te overtuigen dat het in hun eigen belang en dat van hun omgeving is om zich tegen besmetting te beschermen (wat de WHO nu in Europa adviseert).
Kleine voorspelling: Nederland gaat voor dat laatste kiezen, of eigenlijk niet eens zozeer echt kiezen als wel: er over door-ouwehoeren tot er op grote schaal vaccins beschikbaar zijn en er ondertussen maar het beste van hopen, met hier en daar wat ingrepen.